Decyzja o odmowie udzielenia rejestracji zgodnie z Artykułem 7 Rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego („RWZT”) oraz Zasadą 11(3) Rozporządzenia wykonawczego w sprawie wspólnotowego znaku towarowego („RWWZT”)

Alicante, 11/12/2015

JWP Rzecznicy Patentowi Dorota Rzążewska sp. j. ul. Żelazna 28/30 00-833 Warszawa POLONIA

Nr zgłoszenia:	014406805
Nr referencyjny zgłaszającego:	23574/15/ZT-R/WR/JJ
Znak towarowy:	SINUS FOAM
Rodzaj znaku:	Znak słowny
Zgłaszający:	PCC PRODEX SP. Z O.O. UL. ARTEMIDY 24 01-497 WARSZAWA POLONIA

Zawiadomieniem z dnia 10/08/2015 r. o podstawach odmowy udzielenia rejestracji Urząd stwierdził na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 7 ust. 2 RWZT, że zgłoszony znak ma charakter opisowy i jest pozbawiony jakiegokolwiek charakteru odróżniającego ze względów przedstawionych w załączonym piśmie.

W dniu 09/10/2015 zgłaszający przedstawił swoje uwagi, przytaczając następujące argumenty:

1. Zgłaszający jest zdania, że nie ma bezpośredniego i konkretnego związku między znakiem a towarami, które obejmuje, ze względu na fakt, że zgłoszony znak jest znakiem abstrakcyjnym.

2. Zgłaszający jest zdania, że element FOAM, jako bezpośrednio odnoszący się do zgłoszonych towarów, nie powinien podlegać ocenie z punktu widzenia bezwzględnych przeszkód rejestracji, a przedmiotem analizy powinno być oryginalne i zaskakujące słowo SINUS.

3. Zgłaszający zwraca uwagę na inne znaczenia słowa SINUS, oraz podkreśla, że w ocenie tego słowa przez Urząd pominięto kontekst, w którym jest ono używane. Zdaniem zgłaszającego wyrażenie to będzie rozumiane przez odpowiedni krąg odbiorców jako „zatoki nosowe lub szczękowe”, a więc nie będzie opisowe w stosunku do zgłoszonych towarów.

4. Zgłaszający przytacza uprzednią rejestrację znaku SINUS dokonaną przez Urząd, jak i rejestracje podobnych znaków dokonanych przez urzędy krajowe.

5. Zgłaszający zwraca uwagę, że omawiane towary mają już swoją angielską nazwę, „cell foam”, która to nazwa jest utrwalona i powszechnie stosowana.

Zgodnie z art. 75 RWZT Urząd podejmuje decyzję opartą na argumentach lub dowodach, do których zgłaszający miał okazję się odnieść.

Po rozważeniu argumentów zgłaszającego, Urząd zdecydował podtrzymać zastrzeżenia odnośnie do zdolności rejestracyjnej zgłoszonego znaku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) „znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek, mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów i usług” nie są rejestrowane.

Zgodnie z ustalonym orzecznictwem, każda z podstaw odmowy rejestracji wymieniona w art. 7 ust. 1 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (RWZT) jest niezależna i wymaga odrębnego zbadania. Ponadto wspomniane podstawy odmowy rejestracji należy interpretować w świetle interesu publicznego, który leży u źródła każdej z nich. Interes publiczny brany pod uwagę przy ocenie każdej z tych podstaw może, a nawet musi odzwierciedlać różne rozważania, zgodnie z daną podstawą odmowy rejestracji (wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) z dnia 16 września 2004 w sprawie C-329/02 P, SAT.1 SatellitenFernsehen GmbH/OHIM, SAT.2, Rec. str. I-8317, pkt 25).

Poprzez zakaz rejestracji w charakterze wspólnotowych znaków towarowych oznaczeń lub wskazówek, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c), artykuł ten zmierza do celu jakim jest ochrona interesu publicznego, polegającego na tym, aby znaki opisowe, odnoszące się do cech charakterystycznych towarów i usług, o rejestrację których wystąpiono, były dostępne dla wszystkich. Przepis ten zapobiega sytuacji, w której, ze względu na rejestrację jako znaki towarowe, znaki tego rodzaju byłyby zastrzeżone tylko dla jednego przedsiębiorcy (wyrok Trybunału z dnia 23 października 2003 r. w sprawie C-191/01 P, OHIM/Wrigley, DOUBLEMINT, Rec. str. I-12447, pkt 31).

Oznaczenia i wskazówki, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) RWZT to elementy, które w normalnym użyciu mogą służyć, z punktu widzenia konsumenta, do oznaczania, zarówno w sposób bezpośredni, jak i poprzez odniesienie do ich najistotniejszych cech charakterystycznych, towarów i usług takich jak te, w odniesieniu do których złożono wniosek o rejestrację (wyrok Sądu Pierwszej Instancji (SPI) z dnia 26 listopada 2003 r. w sprawie T-222/02, HERON Robotunits/OHIM, ROBOTUNITS, Rec. str. II-4995, pkt 34).

Punkt 1

Zgłaszający jest zdania, że nie ma bezpośredniego i konkretnego związku między znakiem a towarami, które obejmuje, ze względu na fakt, że zgłoszony znak jest znakiem abstrakcyjnym.

Urząd w swoim piśmie z dnia 10/08/2015 stwierdził, że omawiany znak będzie rozumiany przez odpowiedni krąg konsumentów jako „pianka, która zawiera jamy o nieregularnym kształcie”, w związku z czym rozpatrywane w całości słowa SINUS FOAM natychmiast i bez konieczności dalszego zastanowienia informują konsumentów, iż objęte zgłoszeniem towary są piankami izolacyjnymi, zawierającymi jamy o nieregularnym kształcie. Tym samym niezrozumiałe jest dla Urzędu stwierdzenie zgłaszającego, że omawiane oznaczenie jest znakiem abstrakcyjnym. Jako, że jest znak opisujący rodzaj omawianych towarów, nie może być on znakiem abstrakcyjnym. Zgłaszający nie przedstawił żadnych dodatkowych wyjaśnień swojego stwierdzenia, w związku z czym ten argument zgłaszającego musi być odrzucony.

Punkt 2

Zgłaszający jest zdania, że element FOAM, jako bezpośrednio odnoszący się do zgłoszonych towarów, nie powinien podlegać ocenie z punktu widzenia bezwzględnych przeszkód rejestracji, a przedmiotem analizy powinno być oryginalne i zaskakujące słowo SINUS.

Zdaniem Urzędu tego rodzaju założenie przedstawione przez zgłaszającego jest w oczywisty sposób niezgodne z zasadą, że ocenie z punktu widzenia zgodności rejestracyjnej podlegać ma zgłoszony znak w całości. Gdyby przyjąć powyższe założenie, przedmiotem badania nie byłby zgłoszony znak SINUS FOAM, ale niepodlegający zgłoszeniu znak SINUS. Urząd dokonał zatem oceny całościowej omawianego oznaczenia, gdyż nieprawidłowe byłoby dokonanie przez Urząd podziału znaku, podobnie jak i odpowiedni krąg konsumentów postrzega znak jako całość a nie tylko pewne jego części.

Punkt 3

Zgłaszający zwraca uwagę na inne znaczenia słowa SINUS, oraz podkreśla, że w ocenie tego słowa przez Urząd pominięto kontekst, w którym jest ono używane. Zdaniem zgłaszającego wyrażenie to będzie rozumiane przez odpowiedni krąg odbiorców jako „zatoki nosowe lub szczękowe”, a więc nie będzie opisowe w stosunku do zgłoszonych towarów.

Aby wniosek o rejestrację znaku towarowego podlegał odrzuceniu na podstawie art. 7 ust. 1 lit. c) nie jest konieczne aby oznaczenia i wskazówki, o których mowa w tym artykule były w chwili złożenia wniosku wykorzystywane w sposób opisujący towary lub usługi takie jak te, które zawarte są we wniosku o rejestrację lub też w sposób opisujący cechy charakterystyczne tych towarów i usług. Wystarczy, o czym świadczy sformułowanie tychże przepisów, żeby owe oznaczenia i wskazówki mogły być wykorzystane do takiego celu. Znak musi być więc odrzucony na mocy tego przepisu, jeśli choćby jedno z jego możliwych znaczeń opisuje cechę charakterystyczną towarów lub usług, objętych wnioskiem o rejestrację (wyrok Trybunału z dnia 23 października 2003 r. w sprawie C‑191/01 P, OHIM/Wrigley, DOUBLEMINT, Rec. str. II-12447, pkt 32, podkreślenie dodane).

Wbrew stwierdzeniom zgłaszającego, wydaje się, że to właśnie zgłaszający nie uwzględnia kontekstu w jakim znajduje się element SINUS. Właśnie ze względu na obecność słowa FOAM, odpowiedni krąg konsumentów, będący przy tym odbiorcami profesjonalnymi, w żaden sposób nie zrozumie słowa SINUS jako słowa z dziedziny biologii i medycyny. Przeciwnie, w sposób oczywisty skojarzy on, że pianka poliuretanowa pod nazwą SINUS FOAM będzie pianką zawierającą jamy o nieregularnym kształcie. Tym samym zgłoszone oznaczenie traktowane jako całość, a tylko w taki sposób ono traktowane być może, ma charakter opisowy w odniesieniu do zgłoszonych towarów.

Punkt 4

Zgłaszający przytacza uprzednią rejestrację znaku SINUS dokonaną przez Urząd, jak i rejestracje podobnych znaków dokonanych przez urzędy krajowe.

W kwestii decyzji podejmowanych przez organy krajowe, które przytoczył zgłaszający, należy podkreślić, co jasno wynika z orzecznictwa, że system wspólnotowych znaków towarowych jest systemem autonomicznym, charakteryzującym się specyficznymi celami i zasadami; jest systemem samodzielnym i niezależnym od systemów krajowych (wyrok Sądu z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie T-32/00 Messe München GmbH/OHIM (electronica), Rec. str. II-3829, pkt 47). W konsekwencji, zdolność rejestracyjną znaku jako wspólnotowego znaku towarowego należy oceniać jedynie w odniesieniu do odpowiednich przepisów wspólnotowych. Tym samym Urząd, jak i w odpowiednich przypadkach, wspólnotowe organy sądownicze, nie są związane decyzjami wydanymi w Państwie Członkowskim lub w kraju trzecim, zgodnie z którymi dany znak może być zarejestrowany jako znak towarowy w tym kraju. Znajduje to zastosowanie nawet jeśli tego rodzaju decyzja została przyjęta na mocy ustawodawstwa krajowego zharmonizowanego z Dyrektywą 89/104 lub w kraju należącym do obszaru językowego, z którego pochodzi dany znak słowny (wyrok Sądu z dnia 27 lutego 2002 roku w sprawie T-106/00, Streamserve Inc./OHIM, STREAMSERVE, Rec. str. II-723, pkt 47).

Ponadto, powoływanie się na rejestracje krajowe przyznane przez Państwa Członkowskie, w których językiem urzędowym jest język inny niż język angielski, gdzie dany znak może mieć, w odróżnieniu od całego terytorium Wspólnoty, charakter odróżniający, nie może być zaakceptowane jako mające znaczenie w tym przypadku (wyrok Sądu z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie T-122/01, Best Buy Concepts Inc./OHIM, BEST BUY, Rec. str. II-2235, pkt 40).

W odniesieniu do argumentu zgłaszającego, zgodnie z którym Urząd zaakceptował w przeszłości znaki towarowe podobne do obecnie omawianego, wystarczającym jest stwierdzenie, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, decyzje dotyczące rejestracji danego znaku jako wspólnotowego znaku towarowego podejmowane są w wykonaniu nadanych Urzędowi uprawnień i nie zależą od swobodnej decyzji Urzędu. Tym samym, zdolność rejestracyjna danego znaku jako wspólnotowego znaku towarowego musi być oceniana wyłącznie na podstawie rozporządzenia, interpretowanego zgodnie z orzecznictwem wspólnotowym, a nie na podstawie uprzedniej praktyki Urzędu (wyrok Sądu z dnia 15 września 2005 r. w sprawie C-37/03P, BioID AG/OHIM, BioID, Rec. str. I-7975, pkt 47 oraz wyrok Sądu z dnia 9 października 2002 r. w sprawie T‑36/01, Glaverbel/OHIM, powierzchnia szklanej płytki, Rec. str. II‑3887, pkt 35).

Dodatkowo należy podkreślić, że aby móc stwierdzić, że uprzednie rejestracje są podobne do omawianego znaku, nie wystarczy po prostu stwierdzić, że zawierają one jeden lub oba elementy składowe omawianego znaku, ponieważ znak ten został zakwestionowany jako całość a nie tylko ze względu na znaczenie składających się na niego elementów. Wszystkie wzmiankowane przez zgłaszającego znaki są w wystarczającym stopniu odmienne od omawianego oznaczenia, aby można je było uznać za mający znaczenie argument na poparcie omawianego znaku.

Punkt 5

Zgłaszający zwraca uwagę, że omawiane towary mają już swoją angielską nazwę, „cell foam”, która to nazwa jest utrwalona i powszechnie stosowana.

Aby wniosek o rejestrację znaku towarowego podlegał odrzuceniu na podstawie art. 7 ust. 1 lit. c) nie jest konieczne aby oznaczenia i wskazówki, o których mowa w tym artykule były w chwili złożenia wniosku wykorzystywane w sposób opisujący towary lub usługi takie jak te, które zawarte są we wniosku o rejestrację lub też w sposób opisujący cechy charakterystyczne tych towarów i usług. Wystarczy, o czym świadczy sformułowanie tychże przepisów, żeby owe oznaczenia i wskazówki mogły być wykorzystane do takiego celu. Prawdą jest, że nazwa „cel foam” jest stosowana w odniesieniu do zgłoszonych towarów, ale również nie ulega wątpliwości, że oznaczenie SINUS FOAM, które opisuje cechy charakterystyczne zgłoszonych towarów, może również być wykorzystany do tego celu. Znak musi być więc odrzucony na mocy tego przepisu, jeśli choćby jedno z jego możliwych znaczeń opisuje cechę charakterystyczną towarów lub usług, objętych wnioskiem o rejestrację (wyrok Trybunału z dnia 23 października 2003 r. w sprawie C‑191/01 P, OHIM/Wrigley, DOUBLEMINT, Rec. str. II-12447, pkt 32), co ma miejsce w tym przypadku.

Biorąc od uwagę okoliczność, iż znak ma wyraźnie znaczenie o charakterze opisowym w odniesieniu do towarów, właściwy krąg odbiorców będzie postrzegał znak pod względem opisowym, a nie jako wskazanie pochodzenia od określonego przedsiębiorcy.

W związku z powyższym zgłoszony znak rozpatrywany jako całość nie ma charakteru odróżniającego w stopniu wymaganym w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) oraz art. 7 ust. 2 RWZT, w odniesieniu do towarów, w stosunku do których wystąpiono o rejestrację.

Z przyczyn opisanych powyżej i zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) i art. 7 ust. 2 RWZT, zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego 014406805 - SINUS FOAM zostaje odrzucone w stosunku do wszystkich towarów.

Na mocy art. 59 RWZT zgłaszający ma prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji. Na mocy art. 60 RWZT odwołanie wnosi się na piśmie do Urzędu, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia decyzji, której odwołanie dotyczy. Ponadto w terminie czterech miesięcy od tego samego dnia wnosi się pisemne stanowisko przedstawiające podstawy odwołania. Odwołanie uważa się za wniesione z chwilą uiszczenia opłaty za odwołanie w wysokości 800 EUR.

Marcin MORAWSKI