Decyzja o odmowie udzielenia rejestracji znaku towarowego Unii Europejskiej zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej („RZTUE”) oraz zasadą 11 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej („RWZTUE”)

Alicante, 08.05.2017 r.

Joanna Kluczewska-Strojny Farysa 29e 01-971 Warszawa POLONIA

Nr zgłoszenia:	015496615
Nr referencyjny zgłaszającego:
Znak towarowy:	long breakfast
Rodzaj znaku:	Znak słowny
Zgłaszający:	STIRLINX ARKADIUSZ KAMUSIŃSKI ul. Moliera 8 lok. 23 00-076 Warszawa POLONIA

Zawiadomieniem z dnia 19.07.2016 r. o podstawach odmowy udzielenia rejestracji Urząd stwierdził na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 7 ust. 2 RZTUE, że zgłoszony znak ma charakter opisowy i jest pozbawiony jakiegokolwiek charakteru odróżniającego ze względów przedstawionych w załączonym piśmie.

W dniu 14.09.2016 r. zgłaszający przedstawił swoje uwagi, przytaczając następujące argumenty:

1. Znak towarowy „long breakfast” w dacie zgłoszenia posiadał pierwotną zdolność odróżniającą, umożliwiając identyfikację sloganu reklamowego. Znak nie składa się wyłącznie z elementów mogących służyć do wskazania właściwości towarów i usług.

2. Docelowi odbiorcy towarów i usług objętych zgłoszeniem, których należy uznać za dobrze poinformowanych i rozważnych, zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie towary i usługi oferowane pod oznaczeniem „long breakfast” są elementem szerszej oferty firmy ARKADIUSZ KAMUSIŃSKI, STIRLINX. Z tego względu nie można traktować tych towarów i usług w oderwaniu od renomy tej firmy.

3. Omawiane wyrażenie „long breakfast” nie jest zwyczajowo używane w języku potocznym oraz w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych.

4. Przedmiotowy znak „long breakfast” nabył wtórną zdolność odróżniającą w następstwie używania występując wspólnie ze znakiem firmowym ARKADIUSZ KAMUSIŃSKI, STIRLINX.

Zgodnie z art. 75 RZTUE Urząd podejmuje decyzję opartą na argumentach lub dowodach, do których zgłaszający miał okazję się odnieść.

Po rozważeniu argumentów zgłaszającego, Urząd zdecydował podtrzymać zastrzeżenia odnośnie do zdolności rejestracyjnej zgłoszonego znaku.

Uwagi ogólne dotyczące art. 7 ust. 1 lit. c) RZTUE

Na podstawie art. 7 ust. 1 lit. c) RZTUE nie są rejestrowane „znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług”.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem każda z podstaw odmowy rejestracji wymieniona w art. 7 ust. 1 RZTUE jest niezależna i wymaga odrębnego zbadania. Ponadto wspomniane podstawy odmowy rejestracji należy interpretować w świetle interesu publicznego, leżącego u źródła każdej z nich. Interes publiczny brany pod uwagę musi odzwierciedlać różne względy, zgodnie z daną podstawą odmowy rejestracji (wyrok z dnia 16.09.2004 r. C‑329/02 P ‘SAT.1’, pkt 25).

Zakazując rejestracji jako znaków towarowych Unii Europejskiej oznaczeń lub wskazówek, art. 7 ust. 1 lit. c) RZTUE

ma na celu interes publiczny, zgodnie z którym opisowe oznaczenia lub wskazówki odnoszące się do właściwości towarów lub usług, których dotyczy zgłoszenie rejestracyjne, mogą być wykorzystywane przez wszystkich. Przepis ten odpowiednio zapobiega zastrzeganiu takich oznaczeń i wskazówek tylko przez jedno przedsiębiorstwo ze względu na to, że zostały zarejestrowane jako znaki towarowe. (patrz wyrok z dnia 23.10.2003 r. C‑191/01 P ‘Wrigley’, pkt 31.)

„Oznaczenia lub wskazówki, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) [RZTUE], to takie oznaczenia lub wskazówki, które mogą służyć w normalnym użyciu z punktu widzenia docelowego kręgu odbiorców do oznaczenia, bezpośrednio lub poprzez odniesienie do jednej z istotnych właściwości, towarów lub usług, dla których wniesiono o rejestrację” (wyrok z dnia 26.11.2003 T‑222/02 ‘ROBOTUNITS’, pkt 34).

Uwagi ogólne dotyczące art. 7 ust. 1 lit. b) RZTUE

Na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) RZTUE, nie są rejestrowane „znaki towarowe, które pozbawione są jakiegokolwiek odróżniającego charakteru”.

Znakami, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) RZTUE, są w szczególności takie znaki, które nie pozwalają danemu kręgowi odbiorców na „dokonanie przy następnym zakupie omawianych towarów lub usług tego samego wyboru, jeżeli doświadczenie okazało się pozytywne, lub też odmiennego wyboru, jeśli było ono negatywne” (wyrok z dnia 27.02.2002 r. T‑79/00 ‘LITE’, pkt 26). Ma to miejsce między innymi w przypadku gdy oznaczenia są powszechnie używane w ramach sprzedaży danych towarów lub usług (wyrok z dnia 15.09.2005 r. T‑320/03 ‘LIVE RICHLY’, pkt 65).

Uwagi ogólne dotyczące wtórnego charakteru odróżniającego na podstawie art. 7 ust. 3 RZTUE

Zgodnie z art. 7 ust. 3 RZTUE bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji przewidzianych w art. 7 ust. 1 lit. b)‑d) tego rozporządzenia nie uwzględnia się, jeżeli w następstwie używania znak towarowy uzyskał charakter odróżniający dla towarów lub usług, dla których występuje się o rejestrację. Fakt, że oznaczenie, które tworzy dany znak towarowy, rzeczywiście postrzegane jest przez właściwy krąg odbiorców jako wskazówka pochodzenia handlowego towaru lub usługi, stanowi w świetle art. 7 ust. 3 RZTUE wynik starań zgłaszającego znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Okoliczność ta uzasadnia odejście od rozważań dotyczących potrzeb interesu publicznego, które leżą u źródła przepisów art. 7 ust. 1 lit. b)‑d) RZTUE i które wymagają, aby określone w tych przepisach oznaczenia mogły być swobodnie używane przez wszystkich w celu uniknięcia uzyskania niedozwolonej przewagi konkurencyjnej przez pojedynczego uczestnika obrotu gospodarczego.

Po pierwsze z orzecznictwa wynika, że uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania znaku towarowego wymaga, aby przynajmniej znaczna część właściwego kręgu odbiorców rozpoznawała z uwagi na znak towarowy dane towary lub usługi jako pochodzące od  określonego przedsiębiorstwa. Okoliczności, na podstawie których uznaje się spełnienie wymogu uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania, nie mogą jednakże zostać stwierdzone jedynie na podstawie ogólnych i abstrakcyjnych danych, takich jak określony udział procentowy.

Po drugie dla dopuszczenia rejestracji znaku towarowego na podstawie art. 7 ust. 3 RZTUE uzyskany przez znak towarowy w następstwie używania charakter odróżniający musi zostać wykazany w tej części Unii Europejskiej, w której znak ten pozbawiony jest charakteru odróżniającego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b)‑d) ww. rozporządzenia.

Po trzecie w celu dokonania oceny, czy w konkretnym przypadku znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w następstwie używania, należy uwzględnić czynniki takie jak: udział w rynku posiadany przez znak towarowy, intensywność, zasięg geograficzny i okres używania tego znaku, nakłady poniesione przez przedsiębiorstwo na jego promocję, część zainteresowanych kręgów, które rozpoznają towar jako pochodzący z określonego przedsiębiorstwa na podstawie znaku towarowego, jak również oświadczenia izb przemysłowych i handlowych oraz innych stowarzyszeń zawodowych. Jeśli na podstawie tych czynników można stwierdzić, że zainteresowane kręgi lub przynajmniej ich znaczna część rozpoznają towar jako pochodzący od  określonego przedsiębiorstwa na podstawie znaku towarowego, to należy wnioskować, że określona w art. 7 ust. 3 RZTUE przesłanka rejestracji znaku towarowego została spełniona.

Po czwarte charakter odróżniający znaku towarowego, włączając w to charakter odróżniający uzyskany w następstwie używania, należy oceniać w odniesieniu do towarów lub usług, dla których znak towarowy został zgłoszony, jak również z uwzględnieniem sposobu, w jaki przeciętny konsument, właściwie poinformowany oraz dostatecznie uważny i rozsądny, postrzega omawianą kategorię towarów lub usług (patrz wyrok z dnia 10.11.2004 r. T‑396/02 ‘Forme d'un bonbon’, pkt 55-59; wyrok z dnia 04.05.1999 r. w sprawach połączonych C‑108/97 i C‑109/97 ‘Windsurfing Chiemsee’, pkt 52; wyrok z dnia 22.06.2006 r. C‑25/05 P ‘Storck’, pkt 75 i wyrok z dnia 18.06.2002 r. C‑299/99 ‘Philips’, pkt 63).

Co do argumentów zgłaszającego

1. Znak towarowy „long breakfast” w dacie zgłoszenia posiadał pierwotną zdolność odróżniającą, umożliwiając identyfikację sloganu reklamowego. Znak nie składa się wyłącznie z elementów mogących służyć do wskazania właściwości towarów i usług.

Urząd nie może zgodzić się z powyższym stwierdzeniem.

Zgodnie z praktyką Urzędu i utrwalonym orzecznictwem zgłoszony znak powinien zostać zbadany jako całość. Ponieważ przedmiotowy znak składa się z kilku elementów (znak złożony), w celu oceny jego charakteru odróżniającego należy go zbadać w całości. Nie zachodzi tutaj jednak niezgodność z badaniem indywidualnych elementów każdego znaku z osobna (wyrok z dnia 19.09.2001 r. T 118/00 ‘Tablette carrée blanche, tachetée de vert, and vert pâle’, pkt 59).”

W zawiadomieniu z 19.07.2016 r. Urząd uzasadnił podstawy sprzeciwu, podając znaczenie słów „long” i „breakfast” oraz uwzględniając zwyczajowe rozumienie tych słów przez właściwy krąg odbiorców w stosunku do towarów i usług objętych zgłoszeniem. Tym samym stwierdził, że słowo „breakfast” wskazuje na śniadanie, a wyraz „long” oznacza długi, długotrwały.

W związku z powyższym Urząd podtrzymuje, że  oznaczenie słowne „long breakfast”, rozpatrywane jako całość, natychmiast i bez konieczności dalszych refleksji informuje docelowy krąg odbiorców, iż objęte zgłoszeniem towary w klasach 29 i 30 są podawane w ramach wydłużonego śniadania, służą do jego przygotowania lub wchodzą w jego skład, a objęte zgłoszeniem usługi w klasie 43 polegają na serwowaniu wydłużonych śniadań.

Ponadto z przeprowadzonego przez Urząd wyszukiwania internetowego wynika, że wyrażenie „long breakfast” jest używane na właściwym rynku usług gastronomicznych w odniesieniu do wydłużonych godzin serwowania śniadań.

Jak wykazano w powyżej, wyrażenie „long breakfast” nie jest jedynie aluzyjne, nie stanowi też nietypowego czy zaskakującego komunikatu słownego, a ogranicza się do komunikatu wskazującego bezpośrednio na przeznaczenie omawianych towarów i rodzaj oferowanych usług.

W ostatnich dekadach niezwykłe znaczenie zdobył ruch Slow Food, będący kontrpropozycją dla koncepcji fast food, czyli szybkiego jedzenia, podporządkowanego zawrotnemu pędowi życia i cywilizacji przemysłowej. Slow Food zachęca do czerpania przyjemności z jedzenia, traktowania go jako chwili wytchnienia, odpoczynku, spokoju, znajdowania przyjemności w smakowaniu zarówno dobrego jedzenia, jak i głębi i różnorodności życia. Ruch Slow Food propaguje żywność tradycyjną i zdrową¹ oraz podkreśla wagę jakości pożywienia.

W tym kontekście wyrażenie „long breakfast” jest tym bardziej wymowne jako zachęcające do delektowania się dłuższym, wydłużonym śniadaniem.

W konsekwencji, zdaniem Urzędu, związek pomiędzy omawianym pojęciem a towarami i usługami jest wystarczająco konkretny i bezpośredni (wyrok z 20.07.2004 r. w sprawie T-311/02 „Limo”, pkt 30; wyrok z 30.11.2004 r. w sprawie T‑173/03 „Nurseryroom”, pkt 20), a także konkretny, bezpośredni i zrozumiały bez dłuższego zastanowienia (wyrok z 26.10.2000 r. w sprawie T-345/99 „Trustedlink”, pkt 35).

Zgodnie z ustalonym orzecznictwem zakresy stosowania podstaw odmowy rejestracji

określonych w art. 7 ust. 1 lit. b) do d) RZTUE nakładają się. W istocie oznaczenie, które ogranicza się do opisu właściwości towarów oraz usług, jest jednocześnie pozbawione odróżniającego charakteru w stosunku do tych samych towarów lub usług, gdyż nie może z tego powodu pełnić zasadniczej funkcji znaku towarowego, to jest funkcji polegającej na identyfikacji pochodzenia handlowego towaru lub usługi (patrz wyrok z dnia 12.06.2007 r. T‑190/05 'TWIST & POUR', pkt 39). Powyższa zasada znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie.

Co do usług w klasie 35, tj. usługi sprzedaży, reklamy i promocji: pieczywa, wyrobów piekarniczych, wyrobów cukierniczych, gotowych dań, pizzy, kanapek, żywności, przetworów owocowych, przetworów warzywnych, dżemów, konfitur, powideł, Urząd podziela stanowisko zgłaszającego, że nie można jednoznacznie stwierdzić charakteru opisowego omawianego oznaczenia w odniesieniu do tych usług.

Niemniej jednak, Urząd w zawiadomieniu o bezwzględnych podstawach odmowy rejestracji podniósł, że znak „long breakfast” w stosunku do tych usług jest pozbawiony charakteru odróżniającego.

Należy pamiętać, że poprzez rejestrację w postaci znaku towarowego zgłaszający uzyskuje monopol na używanie danego oznaczenia na konkretnym rynku. Zgłoszone oznaczenie winno należeć do domeny publicznej. Przyznanie prawa do tego oznaczenia wyłącznie na rzecz jednego podmiotu prowadziłoby nieuchronnie do istotnych utrudnień w obrocie gospodarczym, uniemożliwiając innymi podmiotom działającym w tej samej branży wskazywanie podstawowych właściwości ich towarów i usług.

Urząd, w trakcie badania merytorycznego bierze pod uwagę, nie tylko interes zgłaszającego, ale przede wszystkim dobro przeciętnego odbiorcy oraz innych uczestników obrotu gospodarczego, które w omawianym przypadku zostałoby poważnie zagrożone.

Warto zauważyć, że badanie, które przeprowadza się po złożeniu wniosku o rejestrację, nie może być ograniczone do minimum. Badanie w zakresie bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji powinno być dokładne i kompletne w celu uniknięcia niewłaściwej rejestracji znaków towarowych. Jak orzekł Trybunał, ze względu na  potrzebę ochrony prawnej i dobrej administracji, konieczne jest wykluczenie możliwości rejestracji znaków towarowych, które mogą zostać skutecznie zaskarżone na drodze sądowej (wyrok z dnia 06.05.2003 r. w sprawie C‑104/01, Libertel, pkt 59).

Znak towarowy powinien trafiać do świadomości odbiorcy i trwale się w niej zapisać. Klient powinien bez cienia wątpliwości skojarzyć dany towar lub daną usługę z konkretnym przedsiębiorcą. Tymczasem w niniejszej sprawie właściwy krąg odbiorców będzie postrzegał znak „long breakfast” jako zwykłe i proste wyrażenie oznaczające długie, przedłużone śniadanie, które nie może pełnić funkcji znaku towarowego.

2. Docelowi odbiorcy towarów i usług objętych zgłoszeniem, których należy uznać za dobrze poinformowanych i rozważnych, zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie towary i usługi oferowane pod oznaczeniem „long breakfast” są elementem szerszej oferty firmy ARKADIUSZ KAMUSIŃSKI, STIRLINX. Z tego względu nie można traktować tych towarów i usług w oderwaniu od renomy tej firmy.

W sensie prawnym konieczne jest odróżnienie istoty nazwy firmy i znaku towarowego, gdyż oznaczają one odmienne dobra prawne. Nazwa firmy nie może być tożsama ze znakiem towarowym. Fakt posiadania przez określony podmiot prawa do posługiwania się danym oznaczeniem, jako ewentualną nazwą firmy w żadnym razie nie skutkuje nieograniczonym prawem posługiwania się tym oznaczeniem w charakterze znaku towarowego wyróżniającego produkowane i oferowane towary. Inne są bowiem funkcje pełnione przez te dobra w obrocie (co do zasady nazwa firmy identyfikuje przedsiębiorcę, a znak towarowy - towary i usługi produkowane przez określone przedsiębiorstwo) i odnoszą się do nich odrębne regulacje prawne.

Poziom uwagi docelowego kręgu odbiorców, nawet przyjmując, że są oni dostatecznie poinformowani, rozsądni i uważni nie jest jedynym czynnikiem decydującym, że dane oznaczenie będzie postrzegane jako pochodzące od określonego przedsiębiorcy.

Należy dodać, że do właściwego kręgu odbiorców należą nie tylko osoby, które rzeczywiście zakupiły dane towary i usługi, lecz również wszelkie potencjalne zainteresowane osoby, tj. potencjalni nabywcy w ścisłym znaczeniu (wyrok z 29.09.2010 r., T-378/07, RED/BLACK/GREY (Surface of a tractor), pkt 41 i nast.).

W omawianym przypadku brak jest przesłanek wskazujących, że przedmiotowy znak jest w stanie pełnić podstawową funkcję znaku towarowego, umożliwiającą właściwemu kręgowi odbiorców odróżnienie bez ryzyka wprowadzenia w błąd, towarów i usług właściciela znaku towarowego od towarów i usług mających inne pochodzenie handlowe (wyrok z dnia 05.12.2002 r., T 130/01 ‘REAL PEOPLE, REAL SOLUTIONS’, pkt 20 oraz wyrok z dnia 03.07.2003 r. T 122/01 ‘BEST BUY’, pkt 21).

3. Omawiane wyrażenie „long breakfast” nie jest zwyczajowo używane w języku potocznym oraz w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych.

W odniesieniu do tego argumentu Urząd zwraca uwagę, że aby odmówić rejestracji znaku towarowego na podstawie art. 7 ust. 1 lit. c) RZTUE, nie jest konieczne, aby oznaczenia lub wskazówki tworzące znak, o których mowa we wspomnianym artykule, rzeczywiście były wykorzystywane w chwili składania zgłoszenia rejestracyjnego, w sposób opisujący takie towary lub usługi, dla których składa się zgłoszenie, lub właściwości tych towarów lub usług.

Wystarczy, zgodnie z tym, co wynika z brzmienia danego przepisu, żeby takie oznaczenia lub wskazówki mogłyby być stosowane do takich celów. Zatem na podstawie wspomnianego przepisu należy odmówić rejestracji znaku, jeżeli co najmniej jedno z jego możliwych znaczeń wskazuje właściwość danych towarów lub usług (patrz wyrok z dnia 23.10.2003 C‑191/01 P ‘Wrigley’, pkt 32 (podkreślenie własne).

Używanie tej samej kombinacji słów przez innych uczestników rynku nie jest przesłanką bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji na podstawie art. 7 RZTUE. „Oceny charakteru odróżniającego znaku towarowego dokonuje się na podstawie faktu, iż znak ten może być od razu postrzegany przez dany krąg odbiorców jako określenie pochodzenia handlowego danego towaru lub usługi … Brak wcześniejszego używania nie może w tym względzie stanowić bezwzględnej przesłanki takiego postrzegania.” (wyrok z dnia 15.09.2005 r. T‑320/03 ‘LIVE RICHLY’, pkt 88.)

4. Przedmiotowy znak „long breakfast” nabył wtórną zdolność odróżniającą w następstwie używania występując wspólnie ze znakiem firmowym ARKADIUSZ KAMUSIŃSKI, STIRLINX.

Zgłaszający twierdzi, że prowadził intensywną kampanię reklamową i promocyjną, na skutek której znak stał się rozpoznawalny przez docelowy krąg odbiorców.

Zgłaszający na poparcie tego argumentu załącza następujące dowody:

1. Faktura z dnia 13.05.2015 r. dotycząca zakupu domen internetowych, m.in. longbreakfast.eu i longbreakfast.com .

2. Faktura dotycząca przedłużenia ważności domen internetowych, m.in. longbreakfast.eu , do 31.05.2017 r.

3. Faktura dotycząca przedłużenia ważności domen internetowych, m.in. longbreakfast.com , do 09.05.2017 r.

Ponieważ wyrażenie „long breakfast”, co zostało udowodnione w zawiadomieniu z 19.07.2016 r., ma znaczenie i jest opisowe lub pozbawione charakteru odróżniającego w  stosunku do zgłoszonych towarów i usług w języku angielskim, charakter odróżniający uzyskany przez znak towarowy w następstwie używania musi być wykazany w części Unii Europejskiej, w której konsumenci posługują się tym językiem.

Gdy zgłoszony znak towarowy UE (ZTUE) zostaje odrzucony w  związku z jego znaczeniem w określonym języku, charakter odróżniający uzyskany w wyniku używania musi być wykazany przynajmniej w odniesieniu do tych państw członkowskich UE, w których ten język jest językiem urzędowym.

Jak wskazano powyżej, zastosowanie art. 7 ust. 3 RZTUE wymaga, aby w wyniku działań zgłaszającego oznaczenie stało się postrzegane przez właściwy krąg odbiorców na pochodzenie towarów i usług od konkretnego przedsiębiorcy. Aby ocenić czy oznaczenie uzyskało wtórny charakter odróżniający należy wziąć pod uwagę w szczególności udział tego znaku towarowego w rynku, intensywność, zasięg geograficzny i okres używania tego znaku towarowego, wysokość nakładów poczynionych przez przedsiębiorstwo na jego promocję, odsetek zainteresowanych odbiorców, którzy dzięki temu znakowi rozpoznaje towar lub usługę jako pochodzące od określonego przedsiębiorstwa, jak również opinie izb handlowych i przemysłowych oraz innych stowarzyszeń zawodowych (18.06.2002 r., C-299/99, Remington, EU:C:2002:377, § 60, podkreślenie własne).

Fakt, że zarejestrowano domeny internetowe longbreakfast.eu i longbreakfast.com nie dowodzi że zainteresowani anglojęzyczni odbiorcy w UE lub co najmniej znaczna ich część postrzegają zgłoszone oznaczenie jako znak towarowy dla towarów i usług objętych zgłoszeniem.

Podsumowując, należy stwierdzić, że zgłaszający przedstawił materiał dowodowy niewystarczający dla wykazania, że zgłoszony znak „long breakfast” w dacie złożenia wniosku o rejestrację posiadał charakter odróżniający w następstwie używania w odniesieniu do zgłoszonych towarów i usług w zakresie, który pozwoliłby co najmniej znaczącej części odpowiedniego kręgu konsumentów w Unii Europejskiej posługujących się językiem angielskim rozpoznać ww. towary i usługi jako pochodzące od konkretnego przedsiębiorcy.

Z przyczyn opisanych powyżej i zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) oraz lit. c), art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 RZTUE, zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej 015496615 zostaje odrzucone w stosunku do wszystkich towarów i usług.

Na mocy art. 59 RZTUE zgłaszający ma prawo do wniesienia odwołania od niniejszej decyzji. Zgodnie z art. 60  RZTUE odwołanie do Urzędu należy wnieść na piśmie w terminie dwóch miesięcy od otrzymania niniejszej decyzji. Odwołanie wnosi się w języku postępowania, w którym wydano decyzję będącą przedmiotem odwołania. W terminie czterech miesięcy od otrzymania niniejszej decyzji należy przekazać pisemne stanowisko przedstawiające podstawy odwołania. Odwołanie uważa się za wniesione z chwilą uiszczenia opłaty za odwołanie w wysokości 720 EUR.

Anna MAKOWSKA

Załączniki:

1. Wyniki wyszukiwania przeprowadzonego za pośrednictwem internetu

2. Zawiadomienie z 19.07.2016 r. o bezwzględnych podstawach odmowy rejestracji

ZAŁĄCZNIK

Wyniki wyszukiwania przeprowadzonego za pośrednictwem internetu

http://www.slowfood.pl/?s=str-cotojest

Informacja pochodząca z internetu wyszukana w dniu 05.05.2017 r.